Click in the field, then press CTRL+C to copy the HTML code
Cz?owiek i morze
Mi?o?? dla morza wieczna w twoim wolnym ?onie!
Morze jest twym zwierciad?em; ty swojego ducha
Badasz w wzburzonej fali, gdy toczy si? g?ucha,
I niemniej gorzkie ducha twojego s? tonie.
Ty ch?tnie si? zatapiasz w g??b swego obrazu,
Ogarniasz go ramieniem i wzrokiem, a serce
Twe niekiedy si? kocha w swej w?asnej rozterce,
Na g?os tej skargi pe?nej dzikiego wyrazu.
Wy jeste?cie milcz?cy, pos?pni oboje,
Cz?owiecze! Nikt nie zbada? twych przepa?ci stoków,
Morze! Nikt nie zna skarbów twych skrytych mroków,
Tak skrywacie zazdro?nie tajemnice swoje!
I oto wieki w?ród czasów otch?ani,
A wy bój wci?? toczycie bez ?alu, lito?ci,
Tak dzika ??dza mordu i ?mierci w was go?ci,
O bojownicy wieczni, bracia niezb?agani!
poem by
Charles Baudelaire
, translated by Antoni Lange
solid border
dashed border
dotted border
double border
groove border
ridge border
inset border
outset border
no border
blue
green
red
purple
cyan
gold
silver
black