Click in the field, then press CTRL+C to copy the HTML code
Posy?am kwiaty...
Posy?am kwiaty - niech powiedz? one
To, czego usta nie mówi? st?sknione!
Co w serca mego zostanie skryto?ci
Wiecznym odd?wi?kiem ?alu i mi?o?ci.
Posy?am kwiaty - niech kielichy sk?oni?
I prósz? srebrn? ros? jak ?ezkami,
Mo?e uleci z ich najczystsz? woni?
Wyraz dr??cymi szeptany ustami,
Mo?e go one ze sob? unios?
I rzuc? razem z woniami i ros?.
Szcz??liwe kwiaty! im wolno wyrazi?
Wszystkie pragnienia i smutki, i trwogi;
Ich wonne s?owa nie mog? obrazi?
Dziewicy, cho? jej upadn? pod nogi;
Wzgard? im usta nie odp?ac? skromne,
Najwy?ej rzekn?: "S?ysza?am - zapomn?".
Szcz??liwe kwiaty! mog? patrze? ?miele
I sk?ada? ?ycze? utajonych wiele,
I ?ni? o szcz??ciu jeden dzie? s?oneczny...
Zanim z t?sknoty uwi?dn? serdecznej.
poem by
Adam Asnyk
from
Publiczno?? i poeci
solid border
dashed border
dotted border
double border
groove border
ridge border
inset border
outset border
no border
blue
green
red
purple
cyan
gold
silver
black