Pl.Citatepedia^®.net

Najszlachetniejsze serce jest to, które raczej da się skaleczyć, niż samo zadraśnie.

quote by Adam Asnyk
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Śniegowej twarzy biją na mnie żary...

* * *

Śniegowej twarzy biją na mnie żary;
Mnie ona pali — sama w lód się zmienia;
Czuję dwu wiotkich ramion uściśnienia,
Zdolnych bez ruchu podźwignąć ciężary.

Znam zmysłom ludzkim niedościgłą duszę:
Innym śmierć niesie, śmiercią nieujęta.
Sama swobodna, a mnie bierze w pęta,
Choć w sobie dobra, mnie sprawia katusze.

— Panie, jakaż potęga niezłomna
Czyni twarz piękną wrogiem mojej twarzy
I wiedzie skutki z przyczynÄ… niezgodne?

Dla mej radości, co mi jest zabrana,
Jest ona niby słońcem, które darzy
Ziemię promieńmi, samo wiecznie chłodne.

poem by Michał Anioł
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Za mało

"Do tych, co majÄ… tak za tak - nie za nie,
Bez światło-cienia..."
C.K. Norwid

Nie obejmę cię słowem,
Więc słowa nie szukam.

A łańcuch fraz zniszczony.
Pękają ogniwa.

"Ta"k i "nie" siÄ™ stykajÄ…
I znaczÄ… to samo.

Jak poskładać, powiązać, powiedzieć?
Samo "kocham" to przecież za mało.

poem by Zofia Walas
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Ja jednak mniemam, że płonne i błędne są te nauki, które nie zrodziły się z doświadczenia, macierzy wszelkiej pewności, i które nie prowadzą do znanych już doświadczeń, to znaczy takie, które ani w swym początku, ani w środku, ani na końcu nie przeszły przez żaden z pięciu zmysłów.

quote by Leonardo da Vinci
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Szkoda!

Szkoda kwiatów, które więdną
W ustroni,
I nikt nie zna ich barw świeżych
I woni.

Szkoda pereł, które leżą
W mórz toni;
Szkoda uczuć, które młodość
Roztrwoni.

Szkoda marzeń, co się w ciemność
RozproszÄ…,
Szkoda ofiar, które nie są
RozkoszÄ…;

Szkoda pragnień, co nie mogą
Wybuchać,
Szkoda piosnek, których nie ma
Kto słuchać.

Szkoda męstwa, gdy nie przyjdzie
Do starcia,
I serc szkoda, co nie majÄ…
Oparcia.

poem by Adam Asnyk from Publiczność i poeci (1876)
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Woda, której dotykasz w rzece, jest ostatkiem tej, która przeszła, i początkiem tej, która przyjdzie; tak samo teraźniejszość.

quote by Leonardo da Vinci
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Astry

Znowu więdną wszystkie zioła;
Tylko srebrne astry kwitnÄ…,
Zapatrzone w chłodną niebios
Toń błękitną.

Jakże smutna teraz jesień,
Ach, smutniejsza niż przed laty,
Choć tak samo żółkną liście,
Więdną kwiaty,

I tak samo noc miesięczna
Sieje jasność, smutek, ciszę,
I tak samo drzew wierzchołki
Wiatr kołysze;

Ale teraz braknie sercu
Tych upojeń i uniesień,
Co swym czarem ożywiały
Smutną jesień.

Dawniej miała noc jesienna
Dźwięk rozkoszy w swoim hymnie,
Bo anielska czysta postać
Stała przy mnie...

Przypominam jeszcze teraz
Bladej twarzy alabastry,
Kruzce włosy — a we włosach
Srebrne astry...

WidzÄ™ jeszcze ciemne oczy...
I pieszczotÄ™ w ich spojrzeniu;
Widzę wszystko w księżycowem
Oświetleniu...

poem by Adam Asnyk
Submitted by anonym
| Vote! | Copy!

Istnieje zło, które mi nie szkodzi, jak i dobro, które mi nie służy.

quote by Leonardo da Vinci
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Niepowodzenie

Twój o Syzyfie, trzeba wskrzesić gest,
By taki udźwignąć ciężar.
Choć serce słabość zwycięża,
Długa jest sztuka, a czas krótki jest.

Z dala od grobów ozdobnych,
By samotnego dołu znaleźć cień,
Serce me - bęben otulony w czerń -
Kroczy w takt marszów żałobnych.

Niejeden klejnot skryty w skalny kÄ…t,
Z dala od rydla i Å‚akomych sond,
śpi w ciszy i zapomnieniu.

Z żalem niejeden purpurowy kwiat,
Słodką jak sekret wonią pojąc świat,
Usycha w osamotnieniu.

poem by Charles Baudelaire, translated by Antoni Lange
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Kto rozprawia, powołując się na autorytet, nie posługuje się rozumem, lecz raczej pamięcią.

quote by Leonardo da Vinci
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Porządnym czasopismem jest czasopismo, które mnie wydaje.

aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Lucjan Butulescu
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!

Miłość jest skrzydłem, które Ten dał człowiekowi, aby ten mógł wzlecieć do Niego.

quote by Michał Anioł
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Eros i Thanatos

Jest takie światło
W obrazach El Greca.
W powietrzu nasyconym
Najczęściej przed burzą,

W ogniu, który nie płonie,
W płomieniu, gdy gaśnie nagle
Jak życie lub miłość

Eros i Thanatos
To prawie to samo,
Bo nic siÄ™ nie zmienia
Może tylko światło,
Gdy w twoich oczach nieodbite,
Blask traci.

poem by Zofia Walas
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Edukacja jest najpotężniejszą bronią, które można wykorzystać, aby zmienić świat.

quote by Nelson Mandela
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Serce jest jak orzech, z którego wyrasta drzewo tętnic i żył.

quote by Leonardo da Vinci
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Spośród wspaniałych rzeczy, które można znaleźć wśród nas, istnienie nicości jest najwspanialsze.

quote by Leonardo da Vinci
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Serce podobne jest wiatrowi. Tak długo żyje, dopóki bije.

aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Lucjan Butulescu
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!

To samo Słońce, w tym samym czasie, dla jednych wschodzi, dla drugich zachodzi.

aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Lucjan Butulescu
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!

Staje się samotnym, kto żyje na pustyni. Tak samo jak ten, kto otacza się mało wyrazistymi ludźmi.

aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Lucjan Butulescu
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!

Nazareński śliczny Kwiecie

Nazareński, śliczny Kwiecie, - Co rozkoszą jesteś nieba!
Co Ty robisz na tym świecie, - Gdzie przybrałeś postać chleba.
Czemuż Jezu, o mój Panie, - Serce niewdzięcznikom dałeś?
Czemuż dziwne Twe kochanie - Na ten nędzny świat wylałeś?

Cóż jest człowiek, że dla niego - Ty się, Panie, dałeś cały;
Że mu drzwi do Serca Swego - Otwierasz, o Królu chwały.
Ach, to Serce Twe na ziemi - Co tak ludzi ukochało,
Cóż znajduje między nimi, - Cóż od świata pozyskało?

Tylko wzgardą, zapomnieniem człowiek Tobie się odpłaca
Poi Serce Twe cierpieniem i od Ciebie siÄ™ odwraca.
Chociaż Serce Twoje wzywa, Choć wyciągasz boskie dłonie,
Każdy Tobie się wyrywa i w przepaści grzechów tonie.

Jako niegdyś na Golgocie - "Pragnę!" usta Twe wołały,
Tak Twe Serce dziś w tęsknocie - "Pragnę!" woła na świat cały.
I przed Tobą tłum się snuje, - A nikt Ciebie nie rozumie,
Nikt z Twym Sercem nie współczuje, - Ciebie kochać nikt nie umie.

Dobry Jezu, o mój Panie, - Ulecz świata zaślepienie,
W Twego Serca świętej Ranie - Daj nam znaleźć nawrócenie.
Na świat cały z Serca rany - Rozrzuć ogień Twej miłości,
Byś od wszystkich był kochany - Na tej ziemi i w wieczności

poem by Karol Antoniewicz
Submitted by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!

Człowiek jest atakowany coraz większą ilością informacji, które mają coraz mniejsze dla niego znaczenie.

aphorism by Andrzej Majewski from Aforyzmy
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!