Random quotes
XXXVII
Ze świata tego zstąpił do podziemi,
Zwiedził dwa piekła, a potem do Boga
Olbrzymich myśli zawiodła go droga;
Zkąd nam prawdami świeci przedwiecznemi.
Potężna gwiazdo! ty naszą ślepotę
Objaśniasz światłem najskrytszych wyroków,
Za co w nagrodę ten lud godny oków
Tem ci zapłacił, czem zwykł płacić cnotę.
I dzieło Danta i jego cne czyny
Źle odpłacili niewdzięcznicy owi.
Co na najlepszych spychają swe winy.
Gdybym miał równy los temu wieszczowi,
Oddałbym ziemskie szczęście i bogactwa
Za jego cnotę i nędzę tułactwa.
poem by Michał Anioł from Sonety
Added by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!
Wędkarz bardziej liczy na łakomstwo ryby niż na własną inteligencję.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Lucjan Butulescu
Added by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Dobrze jest również oddalać się tak, aby obraz wydawał się mniejszy i dać się objąć jednym rzutem oka. Lepiej niż z bliska rozpoznać można wówczas brak proporcji członów i dysharmonię kolorów.
quote by Leonardo da Vinci
Added by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!
Powiedz mi, co czytasz, a powiem ci, kim jesteś.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Lucjan Butulescu
Added by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Chłop bez kapelusza jest jak koń bez podkowy.
quote by Tadeusz Nowak
Added by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Albowiem wielka miłość rodzi się z wielkiej wiedzy o ukochanym przedmiocie.
quote by Leonardo da Vinci
Added by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!
Kardynał Richelieu: Pióro jest potężniejsze niż miecz.
line from Richelieu, script by Edward Bulwer-Lytton (1839)
Added by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In English | In Spanish | In Italian | In Romanian
Miłość jest skrzydłem, które Ten dał człowiekowi, aby ten mógł wzlecieć do Niego.
quote by Michał Anioł
Added by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!
Och, gdyby syreny wiedziały, że marynarze Odyseusza mają uszy zatkane woskiem!
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Lucjan Butulescu
Added by Simona Enache
| Vote! | Copy!
II
Wieczne ciemności, bezdenne otchłanie,
Co otaczacie tajemnicą życie!
Próżno was ciągle pytamy - milczycie,
Głuche na nasze skargi i wołanie.
Próżna ciekawość! próżne serca bicie!
Nikt odpowiedzi od was nie dostanie -
Chyba nam echo odrzuci pytanie,
Przywtórzy myśli, tkwiącej w piersiach skrycie.
I nieraz biedni za prawdę bierzemy
Ten głuchy oddźwięk własnej wyobraźni,
Sądząc, że słyszy m tajny głos natury -
Lecz wszechświat stoi tak jak przedtem niemy,
I otchłań poty milczeniem nas drażni,
Póki nas w mrok swój nie wciągnie ponury.
poem by Adam Asnyk from Nad głębiami (1894)
Added by Veronica Şerbănoiu
| Vote! | Copy!